منتظران ظهور به حرم شمس الشموس رسیدند/ عرض تبریک عید شعبان به امام مهربانی‌ها
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۶۱۹۷۴۵
زائران و مجاوران امام رضا(ع) که از گوشه و کنار ایران اسلامی خود را به شهر بهشت رسانده‌اند امروز در عید بزرگ نیمه شعبان میهمان امام رضا(ع) شدند.
به گزارش قدس آنلاین، در روز نیمه شعبان، زائران با دلی مشتاق و زمزمه «رضا رضا» و دیدگانی مملو از اشک شوق وارد حرم امام مهربانی‌ها شدند.در این فرخنده میلاد به چشمان تک‌تک زوار و مجاوران که نگاه می‌کنی صحنه‌های جذابی را می‌بینی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این عید بزرگ نخستین دیدار زوار با گنبد طلای آقا، سلام‌های طولانی زائران، گوشه ایستادن برای وداع، گریه‌های شوق، همه و همه حالت را خوب می‌کند.
ایستادن‌ها در صحن و سراهایی که سراسر چراغانی و آذین‌بندی شده است، آرام و قرار را از دلت می‌گیرد و زیباترین خاطره‌ها را در لحظات پایانی سال برایت رقم می‌زند.
چقدر زیباست که گوشه‌ای آرام بنشینی و دل به دل زائران بدهی، مثلاًً دیدن کودکی که دست مادرش را رها می‌کند و می‌خواهد زودتر به حرم برود ناخودآگاه لبخند را مهمان لبانت می‌کند.
نگاه کردن به چشمان ملتمس زائرانی که به صورت کاروانی برای زیارت در نیمه شعبان ثانیه ثانیه را اشک ریخته اند، شور و شعفی وصف ناپذیر را به دلت روانه می‌کند.
دیدن و شنیدن گریه‌های مادری که فرزندش بیمار است و کادر درمان او را جواب کردند و تنها کاری که می‌تواند انجام دهد خرید یک بلیت یک‌طرفه به حرم بوده و حالا پای رفتن به داخل ندارد، هم ناخودآگاه اشک را روانه چشمانت می‌کند.
دیدن خنده‌های عروس و دامادهایی که آمده‌اند حرم زندگی‌شان را کنار امام رضا(ع) شروع کنند؛ در این میلاد فرخنده چقدر جذاب است. گشتن در رواق‌ها، ایستادن کنار صحن‌ها، دیدن مناجات‌خوانی گروهی،گریه‌های طولانی و نگاه به گنبد طلای آقا همه و همه جذبه زیارت امام رضا در جشن نیمه شعبان است، که تو را هر ثانیه عاشق تر می‌کند.
نیمه شعبان که می‌رسد حتی از تک تک خیابانهای منتهی به حرم نوای ملکوتی «رضا رضا» به گوش می‌رسد، همه جا شربت و شیرینی پخش می‌کنند.
در جشن میلاد آقا امام زمان(عج)، چندین هزار خادم در این روز فرخنده لباس نوکری بر تن کرده تا به زائران حضرت شمس‌الشموس خدمت کنند و از سوی دیگر شبکههای رسانه ملی و جهانی به صورت زنده در حال انعکاس حال و هوای با صفای حرم امام مهربانی‌ها هستند تا این صحنه‌های شادی و معنوی را برای جهانیان به نمایش بگذارند.
اینجا مشهدالرضا و بهشت ایرانیان است که در نیمه شعبان مملو از عاشقان و ارادتمندان به ساحت پاک خاندان پیامبر اعظم(ص) است، تمام صحن‌ها، به‌ویژه صحن انقلاب اسلامی همزمان با میلاد فرخنده امام زمان(عج)، هنگام نواختن نوای نقارهخانه شور و حال غیر قابل توصیفی پیدا کرد.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: منتظران ظهور زائران امام رضا ع نیمه شعبان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۱۹۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظهور و سقوط شهر باستانی هرم‌ها
شهر ۲۰۰۰ ساله «تئوتیئواکان» در مکزیک زمانی یکی از بزرگترین مراکز شهری در جهان باستان بود و حالا به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، «تئوتیئواکان» (Teotihuacan) که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکوسیتی» امروزی واقع شده است، یکی از بزرگترین مراکز شهری جهان باستان بود و مشخص نیست چه کسی آن را بنا کرده است. این شهر در فاصله بین ۲۱۰۰ سال قبل (یعنی زمان که ساخت آن آغاز شد) تا حدود ۱۴۰۰ سال قبل (یعنی زمانی که وارد دوره افول شد و آتش‌سوزی رخ داد که خسارت بزرگی به جای گذاشت) رونق داشت. با این حال حتی با افول «تئوتیئواکان»، این شهر هرگز به طور کامل از بین نرفت و «آزتک»ها بعدها مرتبا برای اجرای مراسم‌هایی به این مکان مراجعه می‌کردند.
«لایوساینس» درباره این شهر باستانی نوشته است: مشخص نیست ساکنان «تئوتیئواکان»، این شهر و بناهای داخل آن را چه می‌نامیدند. نام کنونی این شهر را «آزتک»ها انتخاب کردند و معنای آن «مکانی که خدایان خلق شدند» است.
«تئوتیئواکان» در دوران اوج خود، یک مرکز شهری به مساحت ۲۰ کیلومتر مربع با جمعیتی معادل بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در برمی‌گرفت و تأثیرگذاری آن تا مرکز مکزیک و حتی گواتمالا مشهود بود.
این شهر با استفاده از یک طرح شبکه‌ای، سازماندهی شده بود و بسیاری از مردم در آنچه که محققان با نام «مجموعه آپارتمانی» عنوان می‌کنند، زندگی می‌کردند که چندین خانواده را شامل می‌شد. یک پروژه نقشه‌برداری باستان‌شناسی حدود ۲۲۰۰ مورد از این سازه‌ها را در داخل شهر شناسایی کرد و کاوش‌ها نشان داد که مصالح برخی متفاوت است و در ساخت برخی از آنها سنگ و گچ آهکی بیشتری استفاده شده است.
«خیابان مردگان»
خیابان اصلی شهر که امروز با نام «خیابان مردگان» شناخته می‌شود، در محور شمالی ـ جنوبی قرار دارد. طول این خیابان ۳.۲ کیلومتر است و سه مجتمع هرمی بزرگ را شامل می‌شود.
«هرم ماه»
در انتهای شمالی این خیابان، «هرم ماه» که برگرفته از یک نام آزتکی است، قرار دارد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد این بنا در چند مرحله بین سال‌های ۱ تا ۳۵۰ پس از میلاد ساخته شده است. این بنا به عنوان یک سکوی کوچک شروع شد و در نهایت به یک هرم با ارتفاع ۴۶ متر تبدیل شد. سکوهای مرتفع آن احتمالاً برای تشریفاتی استفاده می‌شده است که مردم بتوانند از زمین هم شاهد آن باشند. در مقبره‌های مرتبط با این سازه، بقایای قربانی‌های انسان و حیوان همراه با اشیاء خاکسپاری مانند سنگ‌های ابسیدین کشف شده است.
در کمتر از نیم کیلومتری جنوب «هرم ماه»، «هرم خورشید» قرار دارد. این هرم با ارتفاع بیش از ۶۳ متر، یکی از بزرگترین سازه‌های ایجاد شده در دنیای جدید «پیشا کلمبیا» است که در حدود سال ۲۰۰ میلادی ساخته شده است.
در سال ۱۹۷۱، یک گروه باستان‌شناسان تونلی را در زیر هرم کشف کردند که ورودی آن در نزدیکی «خیابان مردگان» قرار داشت. آنها تونل را کاوش کردند و دریافتند که به یک اتاقک به شکل برگ شبدر منتهی می‌شود که متأسفانه در دوران باستان غارت شده بود. این غار احتمالاً برای انجام مراسم خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
کشف دیگری که اواخر سال گذشته اعلام شد، گنجینه کوچکی از هدایا بود که ممکن است به زمان شروع ساخت هرم بازگردد. در میان اقلام یافت‌شده یک نقاب مارپیچ سبز وجود داشت که ممکن است تصویرگر چهره یک فرد باستانی باشد.
«معبد مار پَردار»
«معبد مار پَردار» که به نام «La Ciudadela» نیز شناخته می‌شود، در جنوب «هرم خورشید» واقع شده است. نقطه کانونی این بنای تاریخی یک هرم شش پله‌ای کوچکتر از دو نمونه دیگر در «خیابان مردگان» است. دو مجتمع آپارتمانی واقع در نزدیکی آن نیز ممکن است محل سکونت اشراف‌زادگان شهر بوده باشند.
گمان می‌رود این هرم در قرن سوم پس از میلاد ساخته شده است. در این سازه سرهایی متناوب تصویرگر «کوئتزالکواتل»، خدای آزتک‌ها و موجودی هستند که به نظر می‌رسد «تلالوک» (Tlaloc)، دیگر خدای «آزتک»ها را به تصویر می‌کشد.
گور حدود ۲۰۰ نفر در نزدیکی این هرم کشف شده است. بسیاری از آنها مردان جوان بودند و پیشکش‌های کنار گورها نشان می‌دهد جنگجو بودند. این نکته که بسیاری از آنها با مچ‌های ضرب‌دری در پشت کمر پیدا شدند، نشان می‌دهد آنها را بسته بودند و به دلایلی قربانی شده‌اند. زنان جوان و چند مرد مسن نیز به همراه پیشکش پیدا شدند.
هنرهای نقش بسته روی دیوار
«تئوتیئواکان» به خاطر نقاشی‌های دیواری رنگارنگش شهرت دارد. آنها را می‌توان در بسیاری از مجتمع‌های آپارتمانی شهر و همچنین در ساختمان‌های دیگری که به عنوان کاخ‌ها و معابد شناخته می‌شوند، پیدا کرد. در میان نقوشی که می‌توان دید، تصاویری از خدای طوفان آزتک‌ها و همچنین خدایی است که محققان آن را «الهه بزرگ» می‌نامند. نقوش دیگر شامل پرندگان، پلنگ، جغد و مارِ پردار است.
با بررسی برخی از هرم‌های مشهور این شهر مشخص شد که «تئوتیئواکان» چند زمین‌لرزه شدید را در فاصله ۱۰۰ تا ۶۰۰ میلادی تجربه کرده است.
باستان‌شناسان فکر می‌کنند زلزله‌های بزرگ نه تنها به اهرام شهر آسیب فیزیکی وارد کرده، بلکه ممکن است به بی‌ثباتی ساختارهای اجتماعی و سیاسی آن منتهی و در نهایت به نابودی شهر منجر شود.
انتهای پیام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت